Satsang is een vorm van samenzijn die je het best kunt
omschrijven als ‘de uitnodiging tot het zien wie je bent’. Niet een
zoektocht naar wie je als persoon bent, maar een directe herkenning van wie of
wat je werkelijk bent, dieper dan je
persoonlijke talenten en eigenschappen.
Wat je bent
is eigenlijk Werkelijkheid op zich. Weliswaar is heel veel in de psyche onwerkelijk te noemen, een versluierende
wolk van aan elkaar geregen conclusies, maar dat wat dit voortdurend kan
opmerken is altijd echt en altijd vrij. Dat is louter zien, puur Bewustzijn. Het schenkt voortdurend licht, terwijl het
zelf niet-iets is, helemaal leeg en niet-wetend. Dat ben jij.
Satsang kun je een bloot
onderzoek noemen. Het gaat namelijk alleen maar om de niet-aangeklede ‘kern van
de zaak’, en het zelf realiseren daarvan. Dus de meeste bijzaken zullen er geen
plaats in vinden. Vandaar dat ik oprechtheid
beschouw als het belangrijkste ingrediënt om aan een satsang deel te nemen. Een
totale, oprechte belangstelling en liefde voor de waarheid. Als alles bloot mag
komen, kan gezien worden dat jijzelf uit licht bestaat.