Volle Cirkel

 

   De Sleutel

     

          door Longchenpa (1308-1364)

In de kern gaat het erom dat je ontdekt

hoe je oog kunt krijgen voor Bewustzijn op zich –

Bewustzijn dat nergens door in beslag genomen wordt.

Het is heel belangrijk dat je Bewustzijn op zich

in al zijn naaktheid gaat herkennen.

De sleutel, het allerdiepste kernpunt, is:

rust uit in het huidige Bewustzijn, in al zijn naaktheid,

door niets in beslag genomen.

Terwijl je vertoeft in de heldere oceaan van Bewustzijn

constateer je de wakkere, oorspronkelijke,

‘verse’ kwaliteit ervan in al zijn naaktheid,

en je verzekert jezelf ervan

dat je er niet van wegdwaalt.

En zo dient Bewustzijn zich aan

als de ware natuur van de fenomenen, de objecten –

zonder enige onderbreking

of verdeling in binnen en buiten.

Dit is precies het punt waar je het geheim aanraakt.

Dit is het uiteindelijke geheim van alle geheimen.

            

Dit tekstje is van de veertiende-eeuwse Dzogchen-leraar Longchenpa: een fragment uit zijn meesterwerk Chöying Dzöd. Longchenpa wordt binnen de Dzogchen-traditie beschouwd als de ware grondlegger, degene op wie alle latere tekst steunt.

            Het hier getoonde fragment is een tekstje waarin de hele zaak werkelijk tot de kern wordt teruggebracht. Ik ken eerlijk gezegd weinig schrijfsel dat de kern op een vergelijkbaar grootse manier uitdrukt.

            Het genoemde boek Chöying Dzöd, dat in een zeer goede Engelse vertaling beschikbaar is als A Treasure Trove of Scriptural Transmission, beschouw ik als een van de zeer weinige boeken die over zouden moeten blijven als er nog maar een paar zouden mogen.

            Er zijn daarvan verder echt maar een paar: de Talks van Ramana Maharshi natuurlijk, de twee delen As It Is van Tulku Urgyen, en I Am That van Nisargadatta Maharaj. Én uiteraard de Atmananda Upanishad. En wat de Chinese teksten betreft: hoe geweldig ik het boek van Peter Gregory over Zongmi ook vind, het blijft iets te veel binnen de academische context om het tot een 'laatste' boek te maken. Dan kies ik toch voor de Huangbo-vertaling van John Blofeld, The Zen Teaching of Huang Po.

                                                                      Vertaling (2002) en toelichting (2019): Philip Renard

A Treasure Trove of Scriptural Transmission. Vertaald door Richard Barron. Junction City, CA: Padma Publishing, 2001; p. 228 en 229. Dit boek is een vertaling van de Chöying Dzöd, samen met Longchenpa’s eigen commentaar erop, de Lungki Terdzöd.