 |
| Klaus Boegel |
Bèta
Ja, bèta ja,
dat kent geen
twijfel.
Je treft links
aan, en dat noem je dan niet ‘rechts’,
maar ‘links’.
Er is A,
en er is B.
Een tussenweg
of ‘middenweg’
wordt dan een
abstractie genoemd.
En zeker
gebeurt dit zodra gewezen wordt naar
dat wat voorafgaat aan zowel A als B.
Vrij snel erna kan
het woord ‘zweverig’ vallen.
Een vriend
schreef eens, zo ongeveer in 1984,
naar aanleiding
van zijn ontdekking van
het fenomeen personal computer in eigen huis:
“Eindelijk iets
waar geen twijfel bestaat.”
Goed gezegd,
vind ik.
Is twijfel
daarmee aangeduid als fout,
of als ‘nog te
verwijderen’?
Ik denk van
niet (en hij ook niet, overigens).
Die rechts en
die links,
die zijn geen
van beide werkelijk.
Ze zijn beide
afhankelijk van iets anders.
Werkelijk is
alleen dat wat voorafgaat aan
alfa en bèta, aan
gamma, aan delta –
en wat altijd
onmeetbaar blijft.
Mysterie, zo mag je het noemen.
Net zo’n
mysterie als
‘vrije wil’ dan
wel ‘geen vrije wil’.
Voor mij geldt
de uitnodiging:
‘Kijk naar dat
wat voorafgaat aan beide’.
Niet meetbaar. Niet
conceptualiseerbaar.
Niet
afhankelijk van iets anders –
niet
vergelijkbaar met wat dan ook.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten