Satsang-retraite
vijfdaagse met
Philip Renard
1-5 juli
2019 in Havelte
Over het belang van
intensivering
Satsang
omschreef ik onlangs als ‘het ware contact’. In de satsang blijft, zodra je de
uitnodiging tot het zien van je wezenlijke natuur toelaat, een stilte over, een
afwezigheid van de persoon. Weliswaar kunnen persoonlijke zaken ieder moment in
deze stilte oprijzen, maar ze zijn niet meteen bepalend. Hierdoor is er een
openheid aan beide kanten, een oningevuldheid, een meningloosheid. Projecties
kunnen opkomen, maar ze kunnen als zodanig herkend worden, waardoor de
geloofwaardigheid ervan wordt doorkliefd.
Zo’n situatie noem ik contact.
Een ondergrond van stilte en vrede,
waarin we nog helemaal zonder enig verschil zijn maar van waaruit alle verschillen tussen ons mogen oprijzen en besproken
worden. Het mag geluidloos stil blijven, én we mogen hardop woorden gebruiken.
De ware stilte wordt niet verbroken door geluid. Deze stilte kan wel tijdelijk
uit het zicht raken zodra we blijven kleven aan een emotie of een mening.
Vandaar het nut van de uitnodiging om binnenin deze emotie of mening te gaan
herkennen wat de ware natuur ervan is. In de herkenning kun je zien dat emoties
en meningen uit niets anders bestaan dan licht, hetzelfde licht dat het je mogelijk
maakt de emotie en de mening te zien.
In de meeste gevallen duurt zo’n
moment van herkenning kort; de inhoud van de emotie of mening kan snel weer
geloofwaardig worden. De geloofwaardigheid van deze inhoud komt door de
langdurige gewenning eraan – het voelt als een hele lange keten van oorzaak en
gevolg, die niet te stoppen lijkt. Hoewel de keten inderdaad niet met de wil te
stoppen valt, is het wel degelijk mogelijk hem te onderbreken.
Het enige dat tot dit onderbreken in
staat is, is het grootse dat ik graag ‘zien’ noem. Zien, of herkennen, of welke
term ook maar voor dit wonder, is wat mij betreft ons grootste geschenk. Het is
al vanaf de geboorte aanwezig in ieder mens, a priori.
Dankzij dit zien kunnen wij
de keten waarin wij vast lijken te zitten, herhaaldelijk onderbreken. Ik
beschouw het onderbreken van deze keten als het belangrijkste dat wij hier op
aarde te doen hebben. Elk moment dat je bereid bent te kijken, kun je zien.
Zien op zich blijkt vrijheid te zijn.
In de satsang is er een intensivering
van dit onderbreken, omdat je een paar uur lang geen andere zaken aandacht
hoeft te geven. Ik beschouw de intensivering hiervan als van grote waarde – het
is dankzij deze intensivering dat een nieuwe
gewenning kan ontstaan, die de oude gewenning op een natuurlijke manier kan
gaan vervangen. Vandaar dat ik graag weer een intensivering wil bieden die iets
langer duurt. In de zomer ben ik vijf dagen in een retraite samen met mensen
die zich willen wijden aan de herkenning van hun ware natuur, met iedere dag twee
satsangs. Ik voel het als een bijzondere gelegenheid, en heb er veel zin in.
Ik nodig alle mensen die hiervoor voelen
uit om aan deze retraite deel te nemen.
Philip
Renard
Geen opmerkingen:
Een reactie posten