God bestaat als
‘Ik’
God bestaat
als ‘Ik’.
Er is niets
anders. Niets staat er apart van.
Het is niet zo
dat je kunt zeggen ‘ik ben God’,
maar wel:
God ‘bestaat’
als universeel (in iedereen identiek) ‘Ik’,[*]
dat ook, omdat het Verschilloos is,
‘Ik-Ik’ heet – louter niet-iets.
Niets is er verschillend van.
Dit is wat je
‘bestaan’ mag noemen –
zolang je kunt spreken althans.
Het is de basis
voor het aanduiden van alle ‘tijdelijke bestaan’,
van alle vormen die opkomen.
Zodra je vraagt:
‘Wie ziet dit?’,
zul je merken dat wat overblijft na
de vraag
volledig jezelf is.
Jezelf.
Nog geen vorm,
geen naam, ook nog niet ‘ik’.
Wie ziet is juist een afwezigheid van
bestaan,
en direct erna is ‘bestaan’ het
geval.
Dat je beleeft, is
‘ik ben’ – oftewel ‘ik besta’.
“ ‘Ik
ben’ is waarheid, een andere naam voor ‘Zelf’.
‘Ik ben
God’ is niet waar. (...)
Brahman
bestaat als ‘Ik’, en niet ‘Ik ben Brahman’.
Brahman
bestaat als ‘Ik ben’, in ieder ding en in ieder wezen.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten